Πολιτισμός...
Τρίτη πρωί, στη μικρή κεντροευρωπαϊκή πόλη που βρίσκομαι εδώ και λίγες εβδομάδες λόγω δουλειάς. Πηγαίνοντας στη δουλειά μου συνάντησα μία ομάδα περίπου 50 ατόμων να διαδηλώνουν στο δρόμο. Kρατούσανε ένα μικρό πανό που έλεγε πως είναι υπάλληλοι του τοπικού ταχυδρομείου και μοιράζανε φυλλάδια εξηγώντας τα αιτήματά τους (ουσιαστικά την καλύτερη οργάνωση της διανομής ώστε να μην υπάρχουν καθυστερήσεις). Δίνανε μάλιστα τρόπους επικοινωνίας με τους υπεύθυνους σχεδιασμού της διανομής γραμμάτων ώστε όποιος είναι δυσαρεστημένος να ξέρει πού να απευθυνθεί. To πιο εντυπωσιακό όμως ήτανε πως η μικρή πορεία τους γινότανε μόνο στο μισό δρόμο, αφήνοντας τα αυτοκίνητα να περάσουν από το άλλο μισό. Ήτανε μάλιστα σε δρόμο χωρίς ιδιαίτερη κίνηση, αλλά με πεζούς που πηγαίνανε στη δουλειά τους. Στόχος τους ήτανε να ενημερώσουνε χωρίς να δημιουργήσουν πρόβλημα.
To μυαλό μου πήγε αυτόματα περίπου 6 χρόνια πίσω, άνοιξη του 2000. Είχα έρθει για 3-4 μέρες στην Ελλάδα και αφού τέλειωσα τη δουλειά μου Παρασκευή μεσημέρι αποφάσισα να πάρω λεωφορείο προς το κέντρο της Αθήνας. Mέγα λάθος... Για πάνω από μισή ώρα λεωφορείο δεν εμφανιζότανε, οπότε αποφάσισα να περπατήσω μέχρι την πιο κοντινή στάση του μετρό, που μόλις είχε ανοίξει. Mόλις έφτασα στην Πανεπηστημίου έπαθα σοκ: μία oμάδα 150-200 ατόμων να διαμρτύρονται μπροστά από την Alpha Τράπεζα Πίστεως στη γωνία Πανεπιστημίου και Iπποκράτους. Όσοι γνωρίζουν την Αθήνα καταλαβαίνουν το τι γινότανε στο κέντρο και γιατί δεν κυκλοφορούσαν λεωφορεία. Oι διαδηλωτές ήτανε τόσο λίγοι που μια ομάδα της αστυνομίας τους είχε σχεδόν περικυκλώσει, αλλά παρ'όλα αυτά τους άφηνε να κλείνουν όλο το δρόμο (και το μισό κέντρο...)! Στην ερώτησή μου προς την αστυνομία γιατί συμβαίνει αυτό, εισέπραξα σιωπή...
Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στους δύο τρόπους διαμαρτυρίας;
Στην περίπτωση της Αθήνας δημιουγείται πρόβλημα σε χιλιάδες ανθρώπους. Γιατί να υποστηρίξω εγώ τα όποια αιτήματα (ακόμα και δίκαια) όταν αυτοί οι άνθρωποι δε με σέβονται;
Αυτό το μικρό παράδειγμα δείχνει νομίζω τον πολιτισμό μας. Όχι, δεν είμαστε πολιτισμένοι επειδή έχουμε Παρθενώνα. Aυτό ήτανε πολιτισμος κάποιων άλλων που οφείλουμε να προστατεύσουμε. Το πώς συμπεριφερόμαστε, αν σεβόμαστε το διπλανό μας, ακόμα και τι "Παρθενώνες" φτιάχνουμε εμείς, αυτό δείχνει ποιοι είμαστε.
Ας ανοίξουμε λίγο τα μάτια μας να δούμε τι κάνουν οι καλύτεροι από εμάς κι ας προσπαθήσουμε να τους φτάσουμε.
To μυαλό μου πήγε αυτόματα περίπου 6 χρόνια πίσω, άνοιξη του 2000. Είχα έρθει για 3-4 μέρες στην Ελλάδα και αφού τέλειωσα τη δουλειά μου Παρασκευή μεσημέρι αποφάσισα να πάρω λεωφορείο προς το κέντρο της Αθήνας. Mέγα λάθος... Για πάνω από μισή ώρα λεωφορείο δεν εμφανιζότανε, οπότε αποφάσισα να περπατήσω μέχρι την πιο κοντινή στάση του μετρό, που μόλις είχε ανοίξει. Mόλις έφτασα στην Πανεπηστημίου έπαθα σοκ: μία oμάδα 150-200 ατόμων να διαμρτύρονται μπροστά από την Alpha Τράπεζα Πίστεως στη γωνία Πανεπιστημίου και Iπποκράτους. Όσοι γνωρίζουν την Αθήνα καταλαβαίνουν το τι γινότανε στο κέντρο και γιατί δεν κυκλοφορούσαν λεωφορεία. Oι διαδηλωτές ήτανε τόσο λίγοι που μια ομάδα της αστυνομίας τους είχε σχεδόν περικυκλώσει, αλλά παρ'όλα αυτά τους άφηνε να κλείνουν όλο το δρόμο (και το μισό κέντρο...)! Στην ερώτησή μου προς την αστυνομία γιατί συμβαίνει αυτό, εισέπραξα σιωπή...
Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στους δύο τρόπους διαμαρτυρίας;
Στην περίπτωση της Αθήνας δημιουγείται πρόβλημα σε χιλιάδες ανθρώπους. Γιατί να υποστηρίξω εγώ τα όποια αιτήματα (ακόμα και δίκαια) όταν αυτοί οι άνθρωποι δε με σέβονται;
Αυτό το μικρό παράδειγμα δείχνει νομίζω τον πολιτισμό μας. Όχι, δεν είμαστε πολιτισμένοι επειδή έχουμε Παρθενώνα. Aυτό ήτανε πολιτισμος κάποιων άλλων που οφείλουμε να προστατεύσουμε. Το πώς συμπεριφερόμαστε, αν σεβόμαστε το διπλανό μας, ακόμα και τι "Παρθενώνες" φτιάχνουμε εμείς, αυτό δείχνει ποιοι είμαστε.
Ας ανοίξουμε λίγο τα μάτια μας να δούμε τι κάνουν οι καλύτεροι από εμάς κι ας προσπαθήσουμε να τους φτάσουμε.
posted by Odysseas at 3:25 PM
4 Comments:
Σεφτές!
Καλώς μας ήρθες!
ΠΕΣ ΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΕ που με πιάνει ΑΜΟΚ όταν διαδηλώνουν έτσι!!!
Η ΠΛΗΡΗΣ αδιαφορία για τους συμπολίτες, οι οποίοι έχουν δουλειές και υποχρεώσεις!!!
Κάθε 3 και λίγο, "παρέλυσε το κέντρο της Αθήνας" και "παρέλυσε το κέντρο της Αθήνας"!
Κάνε βρε παιδί μου τη διαδήλωσή σου διακριτικά, να σε υποστηρίξω κιόλας!!! Μαζί σου!
Μη με στραγγαλίζεις όμως!
Ξεκινάει το κακό από πριν: όταν έχουμε καταντήσει να πρέπει να γκαρίζεις για να γυρίσει ο άλλος το κεφάλι (όχι να σε ακούσει κιόλας, πού τέτοια τύχη!), να χτυπιέσαι στο έδαφος για να σου αξιώσει ένα "μμμναι, τιιιι θες εσύ?", ε, τι να περιμένουμε...
Είναι ντροπή να πρέπει να κατέβεις στο δρόμο για να αναγκάσεις τον άλλον να σ'ακούσει, κι είναι ακόμη μεγαλύτερη ντροπή να πρέπει να γράφεις και τους υπόλοιπους για να το κάνεις πιο αποτελεσματικό ως κίνηση.
Δεν ξέρω μήπως είναι και ντροπή να τους βρίζουμε κι εμείς χωρίς να κάνουμε μια ωραία διαμαρτυρία να περιορίζονται οι διαδηλώσεις σε λίγες λωρίδες, αναλόγως εύρους δρόμου δλδ, ώστε να καθυστερούν απλώς, κι όχι φρακάρουν οι υπόλοιποι και μετά να συμπαριστεκόμαστε αν συμφωνούμε...
Πού μένεις είπαμε να έρθουμε?
:)))
Α, και κάτι ακόμη!
When life throws lemons at you, throw them back and add a couple of your own!
:))))
(Calvin & Hobbes comic strip)
Εσυ σαι Οδυσσεας ονομα και πραγμα!
Μεταναστης Δουλευτης...
Μπραβο σου! Καλη συνεχεια
στο διαδικτυακο σου ταξίδι
Περασε απ τον προσωπικο
μου κομβο να τα πουμε..
papandreou.gr
Υπαρχουν Λυσεις...
Πριν 2 χρόνια περίπου που είχα βρεθεί στο Λονδίνο είχε πέσει πάνω σε μία διαδήλωση συνταξιούχων.
Ήταν περίπου 20 άνθρωποι οι οποίοι είχαν κάτσει σε μία πλατεία, δίπλα στα συντριβάνια και τα παγκάκια και φώναζαν συνθηματάκια, κουβαλώντας και πλακάτ με τα αιτήματά τους.
Ήσυχα κι ωραία.
Ο κόσμος ενημερωνόταν για το ζήτημα και δε δημιουργούσε κανείς κανένα πρόβλημα.
Στην Ελλάδα οι ίδιοι 20 άνθρωποι θα είχαν παραλύσει την Αθήνα, χωρίς να καταλάβει κανείς τι θέλουν. Το μόνο που θα μας είχε μείνει θα ήταν το πολύ πολιτισμένο σύνθημα (πεμπτουσία του δημοκρατικού διαλόγου) "ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΜΕ ΑΝ ΔΕ ΔΙΚΑΙΩΘΟΥΜΕ!"...
Καλορίζικο το μπλογκ.
Post a Comment
<< Home