Sunday, January 25, 2009

Ευθύνες υπουργών...

Την εβδομάδα που μας πέρασε έγινε κάτι που μας απασχόλησε για λιγότερο από ένα 24ωρο και μετά το ξεχάσαμε, με τη βοήθεια και της ορκωμοσίας Ομπάμα.

Τη Δευτέρα έγινε στη βουλή συζήτηση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τη διερεύνηση της υπόθεσης του Βατοπεδίου, ώστε να εξεταστεί εάν υπάρχουν τυχόν ποινικές ευθύνες στελεχών της κυβέρνησης. Η Νέα Δημοκρατία αρνήθηκε(!!!) να λάβει μέρος στη διαδικασία και αποχώρησε!!! Έτσι δε θα μπορούσε να συγκεντρωθεί η απαραίτητη πλειοψηφία, και αν υπάρχουν ποινικές ευθύνες θα παραγραφούν μέσα σε λίγους μήνες.

Σε απλά ελληνικά: κλέβω εγώ 100 εκατομμύρια ευρώ, με φωνάζουν στο δικαστήριο, αρνούμαι να πάω, και μου λένε, "εντάξει, δεν πειράζει, θα παραγραφεί το αδίκημα".

Και εμείς που είμαστε τόσο ευαίσθητος λαός και κάνουμε διαδηλώσεις και πορείες για ψύλλου πήδημα, μέσα σε 24 ώρες είχαμε ξεχάσει όλη αυτή την ιστορία (και μερικοί, από συζητήσεις που έκανα, δεν την πληροφορήθηκαν ποτέ...). Η αλήθεια είναι πως αδυνατώ να συλλάβω το τι έγινε. Προφανώς στην Ελλάδα δεν έχουμε όλοι ίσα δικαιώματα. Αντί να κατέβουμε και να κάτσουμε στην πλατεία Συντάγματος μια, δυο, τρεις μέρες, μέχρι να ψηφιστεί η σύσταση προανακριτικής επιτροπής (για να μην πω μέχρι να αλλάξει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών), κάτσαμε άνετα στο ζεστό καναπέ μας. Και οι συνδικαλιστές μας που κόπτονται τόσο πολύ για τα δικαιώματά μας, μάλλον ήταν busy με τους συναδέλφους αγρότες...

Αναρωτιέμαι πόσο πολύ πρέπει να ταρακουνηθούμε ακόμη μέχρι να ξυπνήσουμε...

Saturday, January 17, 2009

ΤΕΕ και μηχανικοί

Όπως όλοι οι Έλληνες μηχανικοί που αποφασίζουν να δουλέψουν στην Ελλάδα, έτσι κι εγώ, είμαι γραμμένος υποχρεωτικά στο ΤΕΕ (Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας). Για να γραφτείς στο ΤΕΕ περνάς κάτι αστείες εξετάσεις πάνω στη διπλωματική σου εργασία και αποκτάς άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Οι εξετάσεις αυτές δυσκολεύουν λίγο μόνο αν έχεις κάνει σπουδές σε άλλη χώρα (εξ'ορισμού κατώτερου επιπέδου από τις ελληνικές) ή αν τύχει να έχεις πάρει πτυχίο από το Πανεπιστήμιο Ξάνθης και τολμήσεις να δώσεις εξετάσεις στην Αθήνα, όπου κυριαρχούν οι απόφοιτοι ΕΜΠ (ίσως κάτι αντίστοιχο γίνεται στη Θεσσαλονίκη με το ΑΠΘ, αλλά δεν το γνωρίζω από πρώτο χέρι). Οι εξετάσεις που έδωσα εγώ, πριν 10 περίπου χρόνια είχαν διάρκεια περίπου 3 λεπτά:
-Γειά σας.
-Γειά σας.
-Βλέπω έχετε κάνει διπλωματική με τον κο. Τάδε.
-Ναι.
-Καλά είναι? Να του δώσετε χαιρετίσματα.
-Ευχαρίστως.
-Πείτε μας τι εφαρμογή έχουν αυτά που κάνατε στην ελληνική πραγματικότητα.
-Μπλα, μπλα, μπλα.
-Ωραία. Βλέπω εδώ, στη σελίδα 27 έχετε γράψει τις τάδε εξισώσεις. Τις καταλαβαίνετε?
-Φυσικά.
-Ωραία, συγχαρητήρια, περάσατε.
΄Ισως μου είχαν κάνει 1-2 ερωτήσεις παραπάνω, αλλά αυτά μου έμειναν από εκείνη την εξέταση, και απ'όσο ξέρω, με παρόμοιο τρόπο πέρασαν και οι περισσότεροι συμφοιτητές μου. Από εκείνη τη μέρα απέκτησα επαγγελματικά δικαιώματα μηχανικού και δικαίωμα υπογραφής (...). Εδώ να κάνω μια παρένθεση και να πω ότι αν δεν περάσεις αυτές τις τυπικές εξετάσεις ουσιαστικά δε μπορείς να εργαστείς στην Ελλάδα. Αντίθετα, σε πιο σοβαρές χώρες, όπως π.χ. οι ΗΠΑ, μπορείς άνετα να εργαστείς με το πτυχίο του πανεπιστημίου. Αν χρειαστεί να γίνεις υπεύθυνος κάποιων έργων και να βάζεις υπογραφή πρέπει να περάσεις τα Professional Exams που δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση. Κλείνει η παρένθεση.

Εκτός λοιπόν του προνομίου να εργάζεσαι στην ωραία μας χώρα, αποκτάς την υποχρέωση να πληρώνεις γύρω στα 50 ευρώ/χρόνο συνδρομή στο ΤΕΕ, αλλά απολαμβάνεις και το εβδομαδιαίο "Ενημερωτικό Δελτίο" που λαμβάνεις κάθε βδομάδα στο ταχυδρομείο είτε το θέλεις είτε όχι. Αυτό το ενημερωτικό δελτίο θυμίζει έντονα κομματική φυλλάδα, ενώ και οι τελευταίες 20 (από τις 80, ποσοστό 25%) σελίδες κάθε τεύχους είναι αφιερωμένες και επίσημα στις κομματικές παρατάξεις του ΤΕΕ, οι οποίες πολύ συχνά δεν αναφέρονται σε τεχνικά θέματα, αλλά σε κοινωνικά, πολιτικά, κλπ. Απ'όσο γνωρίζω, το περιοδικό αυτό οι περισσότεροι το πετάνε στα σκουπίδια χωρίς να το ανοίξουν, ενώ όσοι έχουν οικολογική συνείδηση βγάζουν το πλαστικό περιτύλιγμα και το βάζουν στον κάδο της ανακύκλωσης.

Εγώ πάλι, επειδή κλαίω αυτά τα 50 ευρώ που δίνω χωρίς αντίκρυσμα, το ξεφυλλίζω μπας και βρω κάτι ενδιαφέρον να διαβάσω. Και βρήκα κάτι στο τεύχος της 22ας Δεκεμβρίου. Έχει ένα άρθρο σχετικό με τα επαγγελματικά δικαιώματα των μηχανικών και τη διάρθρωση της τεχνικής παιδείας. Στην πρώτη παράγραφο αναφέρει πως στην Ελλάδα υπάρχουν 102.000 ενεργοί διπλωματούχοι μηχανικοί, ποσοστό 0.89% του πληθυσμού. Το νούμερο αυτό είναι διπλάσιο και τριπλάσιο από πολλές άλλες χώρες της ΕΕ:
-Ιταλία 0.33%
-Ισπανία 0.15%
-Πορτογαλία 0.28%
-Γαλλία 0.25%
-Γερμανία 0.30%
-Μεγάλη Βρετανία 0.44%
Και να σκεφτεί κανείς πως οι χώρες αυτές (με εξαίρεση την Πορτογαλία) διαθέτουν μεγάλη βιομηχανία, σε αντίθεση με εμάς. Στη συνέχεια του άρθρου γίνεται προσπάθεια να βρεθούν οι αιτίες της ανεργίας των μηχανικών, αλλά το εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό τους δεν αναφέρεται πουθενά!
Άλλα ενδιαφέρονται στοιχεία από το ίδιο άρθρο είναι πως η ελληνική οικονομία, ως προς την ανταγωνιστικότητα έπεσε από την 33η θέση στην 65η στην παγκόσμια κατάταξη, τα τελευταία 5 χρόνια! Και επίσης πως στην παραγωγικότητα ανά εργαζόμενο και ώρα εργασίας είμαστε προτελευταίοι στην ΕΕ. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως εγώ προσωπικά χάνω 3-4 εργάσιμες μέρες το χρόνο μόνο για να πληρωθώ...

Το άρθρο καταλήγει προτείνοντας "να αντιμετωπιστεί ενιαία ο χώρος της τεχνικής παιδείας. Να υπάρχει μια κοινή ομάδα παραγωγικών υπουργείων, ΥΠΕΠΘ, ΤΕΕ και επροσώπων των παραγωγών, που θα εισηγείται για τη δομή της, η οποία θα πρέπει να έχει δυναμικά χαρακτηριστικά."

Αν κάποιος κατάλαβε κάτι από αυτή την πρόταση, παρακαλώ να το εξηγήσει και σε μένα...
Για μένα η λύση είναι πολύ πιο απλή. Προφανώς τα πανεπιστήμιά μας βγάζουνε πολύ περισσότερους μηχανικούς απ'όσους χρειαζόμαστε (τουλάχιστον διπλάσιους αν κρίνουμε από τα παραπάνω νούμερα). Μήπως λοιπόν θα έπρεπε να μειωθεί ο αριθμός των εισακτέων στις πολυτεχνικές σχολές? Εδώ να πούμε κιόλας πως ο αριθμός των εισακτέων σε ΑΕΙ/ΤΕΙ έχει υπερδιπλασιαστεί τα τελευταία 15 χρόνια... (για λόγους προφανώς ψηφοθηρικούς)
Μήπως επίσης θα έπρεπε να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας προσελκύοντας ξένες επενδύσεις αντί να τις διώχνουμε βάζοντας γραφειοκρατικά εμπόδια?

Δυστυχώς διαπιστώνω για άλλη μια φορά πως δε μας αρέσει να βλέπουμε τα προβλήματα στις πραγματικές τους διαστάσεις και να παίρνουμε δύσκολες αποφάσεις. Αυτό όμως μόνο χειρότερα μπορεί να κάνει τα πράγματα... Είναι προτιμότερο δηλαδή να έχουμε τόσους και τόσους μηχανικούς να ετεροαπασχολούνται (ξέρω πως ειδικά στους χημικούς μηχανικούς το πρόβλημα είναι τεράστιο) από το να τους πούμε από την αρχή ότι δεν τους χρειαζόμαστε? Είναι, φοβάμαι, κι αυτό, αποτέλεσμα της κομματικοποίησης των πάντων στη χώρα μας...

ΥΓ: 102.000 μηχανικοί * 52 εβδομάδες * 40 φύλλα=212 εκατομμύρια φύλλα χαρτί πεταμένα κάθε χρόνο. Θεωρητικά υπάρχει δυνατότητα να λαμβάνεις το δελτίο ηλεκτρονικά, αλλά σε email που έστειλα πριν αρκετούς μήνες ακόμα δεν έχω λάβει απάντηση...