Ναυτικός λαός
Αυτές τις μέρες γίνεται σε εκθεσιακό χώρο του αεροδρομίου της Αθήνας η ετήσια έκθεση Ναυτικό Σαλόνι 2009. Σαν Οδυσσέας που σέβεται τον εαυτό του έχω μια ιδιαίτερη σχέση με τη θάλασσα και είπα να πάω μια βόλτα, αν και από το περσινό έμεινα απόλυτα απογοητευμένος. Εδώ να σημειώσω πως είχα την τύχη να πάω 2 φορές στο Ναυτικό Σαλόνι του Παρισίου πριν λίγα χρόνια, οπότε η σύγκριση είναι αναπόφευκτη.
Στο Παρίσι (και σε όλα τα μεγάλα Ναυτικά Σαλόνια της Ευρώπης), αφιερώνεται ένα μεγάλο, το μεγαλύτερο ίσως, τμήμα της έκθεσης, σε ιστιοπλοϊκά σκάφη. Υπάρχουνε σκάφη για όλα τα γούστα και όλα τα πορτοφόλια. Από βαρκάκια των 2.000 ευρώ και μικρά ιστιοπλοϊκά των 20.000 ευρώ έως πανάκριβα σκάφη των 400.000 ευρώ, και κάποια καταμαράν που ξεκινάνε από 1.000.000 ευρώ και μπορείς να τα επισκεφθείς μόνο με ραντεβού ή πρόσκληση. Και φυσικά υπάρχει κάποιο τμήμα της έκθεσης με μηχανοκίνητα, ταχύπλοα, κλπ.
Αντίθετα, στην Αθήνα, το 75% τουλάχιστον της έκθεσης (που είναι πολύ μικρότερη), είναι αφιερωμένο σε μηχανοκίνητα σκάφη. Από αρκετά φτηνά έως αρκετά ακριβά. Στη φετινή έκθεση υπήρχανε τρία (3!) μόνο ιστιοπλοϊκά σκάφη! Το μικρότερο, το Hanse 350, κοστίζει αρκετά πάνω από 100.000 ευρώ, ενώ τα μεγαλύτερα είχανε τιμή χωρίς ΦΠΑ 350.000 ευρώ!
Αναρωτιέμαι, σε ποιον απευθύνεται αυτή η έκθεση? Πόσοι άνθρωποι μπορούν να διαθέσουν τόσα χρήματα για ένα χόμπυ στην Ελλάδα? Και αυτό, τη στιγμή που υπάρχουν πολύ όμορφα μικρά σκάφη με πολύ χαμηλότερες τιμές. Ένας φίλος μού εξήγησε πως στην Ελλάδα η ιστιοπλοΐα δεν είναι άθλημα ή χόμπυ, αλλά lifestyle. Μάλλον έτσι εξηγείται. Γι'αυτό και τα περιοδικά του χώρου είναι περιοδικά lifestyle.
Πριν 2-3 εβδομάδες βρέθηκα στη Λωζάννη της Ελβετίας. Η πόλη είναι πάνω στη λίμνη Leman και την Κυριακή το μεσημέρι-απόγευμα ήταν γεμάτη ιστιοπλοϊκά. Πολύ μικρότερα από αυτά που κυκλοφορούν εδώ, αλλά οι άνθρωποι τα χαιρόντουσαν. Ενώ εδώ μπορεί να νοικιάσουμε ένα σκάφος το καλοκαίρι για μια βδομάδα, για να είμαστε in... Ναυτικός λαός!
Στο Παρίσι (και σε όλα τα μεγάλα Ναυτικά Σαλόνια της Ευρώπης), αφιερώνεται ένα μεγάλο, το μεγαλύτερο ίσως, τμήμα της έκθεσης, σε ιστιοπλοϊκά σκάφη. Υπάρχουνε σκάφη για όλα τα γούστα και όλα τα πορτοφόλια. Από βαρκάκια των 2.000 ευρώ και μικρά ιστιοπλοϊκά των 20.000 ευρώ έως πανάκριβα σκάφη των 400.000 ευρώ, και κάποια καταμαράν που ξεκινάνε από 1.000.000 ευρώ και μπορείς να τα επισκεφθείς μόνο με ραντεβού ή πρόσκληση. Και φυσικά υπάρχει κάποιο τμήμα της έκθεσης με μηχανοκίνητα, ταχύπλοα, κλπ.
Αντίθετα, στην Αθήνα, το 75% τουλάχιστον της έκθεσης (που είναι πολύ μικρότερη), είναι αφιερωμένο σε μηχανοκίνητα σκάφη. Από αρκετά φτηνά έως αρκετά ακριβά. Στη φετινή έκθεση υπήρχανε τρία (3!) μόνο ιστιοπλοϊκά σκάφη! Το μικρότερο, το Hanse 350, κοστίζει αρκετά πάνω από 100.000 ευρώ, ενώ τα μεγαλύτερα είχανε τιμή χωρίς ΦΠΑ 350.000 ευρώ!
Αναρωτιέμαι, σε ποιον απευθύνεται αυτή η έκθεση? Πόσοι άνθρωποι μπορούν να διαθέσουν τόσα χρήματα για ένα χόμπυ στην Ελλάδα? Και αυτό, τη στιγμή που υπάρχουν πολύ όμορφα μικρά σκάφη με πολύ χαμηλότερες τιμές. Ένας φίλος μού εξήγησε πως στην Ελλάδα η ιστιοπλοΐα δεν είναι άθλημα ή χόμπυ, αλλά lifestyle. Μάλλον έτσι εξηγείται. Γι'αυτό και τα περιοδικά του χώρου είναι περιοδικά lifestyle.
Πριν 2-3 εβδομάδες βρέθηκα στη Λωζάννη της Ελβετίας. Η πόλη είναι πάνω στη λίμνη Leman και την Κυριακή το μεσημέρι-απόγευμα ήταν γεμάτη ιστιοπλοϊκά. Πολύ μικρότερα από αυτά που κυκλοφορούν εδώ, αλλά οι άνθρωποι τα χαιρόντουσαν. Ενώ εδώ μπορεί να νοικιάσουμε ένα σκάφος το καλοκαίρι για μια βδομάδα, για να είμαστε in... Ναυτικός λαός!