Ιστορίες από τη Μπανανία

Μετά από έναν δύσκολο χειμώνα, αποφάσισα να ξεκινήσω τις καλοκαιρινές διακοπές με μία επίσκεψη στα νησιά του ΒΑ Αιγαίου. Κανονίσαμε ημερομηνίες, βγάλαμε εισιτήρια online, και έπρεπε να πάω να τα παραλάβω. Τελευταία στιγμή χρειάστηκε να γίνει και αλλαγή ημερομηνίας, οπότε για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο, αποφάσισα να πάω σήμερα στα γραφεία της Hellenic Seaways στο Σύνταγμα για την αλλαγή και την παραλαβή των εισιτηρίων.

Έφτασα κατά τις 12 και βρήκα το γωνιακό γραφείο κλειδωμένο, αλλά με κόσμο μέσα. Όταν με είδανε, ξεκλείδωσαν την πόρτα και μία αγχωμένη υπάλληλος με ρώτησε βιαστικά αν έχω κράτηση. Της είπα ναι, μου είπε να μπω γρήγορα μέσα και ξανακλείδωσε την πόρτα. Οι 2 κοπέλες που εξυπηρετούσαν τον κόσμο δούλευαν επίσης αγχωμένα και ήταν και λίγο απότομες. Την ώρα που με εξυπηρετούσαν, και πριν προλάβει να γίνει η αλλαγή στα εισιτήρια, η κοπέλα που ήταν στην πόρτα άρχισε να φωνάζει "όλοι έξω αμέσως!"

Βγήκαμε όλοι, και όπως βγαίναμε είδαμε την πορεία του ΠΑΜΕ να κατηφορίζει τη Λεωφόρο Αμαλίας με κατεύθυνση από το Σύνταγμα προς τη Συγγρού. Οι 3 κοπέλες τρομοκρατημένες κλείδωσαν το γραφείο και έτρεξαν ένα τετράγωνο μακριά, ενώ μας φώναζαν να απομακρυνθούμε. Τις ακολούθησα για να μάθω τι συμβαίνει και να δω τι θα γίνει με τα εισιτήριά μου. Μου είπανε πως το γραφείο έχει δεχθεί επίθεση 4 φορές, ενώ την τελευταία φορά το Μάιο (τη μέρα που χάθηκαν 3 άνθρωποι στη Marfin), ενώ ήταν μέσα και δούλευαν δέχτηκαν επίθεση και τις έσωσαν τα αλεξίσφαιρα τζάμια. Μου ξεκαθάρισαν πως το γραφείο δεν πρόκειται να ανοίξει αν δεν ησυχάσουν εντελώς τα πράγματα και υποσχέθηκαν να έχουν έτοιμα τα εισιτήριά μου αύριο το πρωί.

Περπατώντας στη συνέχεια από το Σύνταγμα μέχρι την Ομόνοια και τα Εξάρχεια, αντίκρισα μία νεκρή πόλη. Όλα τα καταστήματα κλειστά, και ελάχιστοι τουρίστες και περαστικοί στους δρόμους. Θυμήθηκα μία επίσκεψη στη Ρώμη, τέτοια εποχή πριν λίγα χρόνια: οι δρόμοι ήταν ασφυκτικά γεμάτοι με τουρίστες.

Μπορώ να καταλάβω τη δυσαρέσκεια του κόσμου με τα μέτρα της κυβέρνησης και του ΔΝΤ, αλλά δεν καταλαβαίνω τι κερδίζουμε με αυτές τις διαμαρτυρίες. Η συμμετοχή του κόσμου είναι πολύ μικρή, η οικονομική ζωή στο κέντρο της πόλης σταματάει να λειτουργεί με ανησυχητική συχνότητα, και έχουμε καταφέρει να δώσουμε τις χειρότερες εντυπώσεις σε πολλούς τουρίστες που θέλησαν να επισκεφθούν τα νησιά μας. Δηλαδή μία κακή κατάσταση προσπαθούμε να την κάνουμε χειρότερη.

Και το χειρότερο: κηρύσσεται παράνομη μία απεργία στο λιμάνι του Πειραιά, αλλά οι αρμόδιες αρχές αδυνατούν να εφαρμόσουν τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Εκτός από την ταλαιπωρία και τα κέρδη που χάνονται, τόσο από τις ακτοπλοϊκές εταιρείες, όσο και από τους επιχειρηματίες στα νησιά, δίνουμε την εικόνα μιας χώρας όπου οι νόμοι υπάρχουν για να καταπατούνται. Μπανανία σε όλο της το μεγαλείο...

Χαλαράαααα

Πριν περίπου 2 ώρες έγινε μία ισχυρή έκρηξη βόμβας δίπλα ακριβώς από το γραφείο του υπουργού "Προστασίας του Πολίτη". Από την έκρηξη σκοτώθηκε ένας από τους υπασπιστές του υπουργού. Οι δημοσιογράφοι στα κανάλια εμφανίζονται έκπληκτοι. Ο μοναδικός που το αντιμετώπισε σαν κάτι αναμενόμενο ήταν ο κ. Παπαχελάς, στον Σκάι. Είπε πως δεν υπάρχει κουλτούρα ασφαλείας στην Ελλάδα, και πως πολλές φορές οι έλεγχοι ασφαλείας είναι τυπικοί ή δε γίνονται (ανέφερε π.χ. τα δικαστήρια και αρκετά υπουργεία). Είπε πως ακόμα και ο πρωθυπουργός (όταν βρίσκεται στην Ελλάδα), κυκλοφορεί με αυτοκίνητο που δεν είναι θωρακισμένο. Θα πέφταμε από τα σύννεφα αν συνέβαινε κάτι παρόμοιο και σε αυτόν?

Προσωπικά, θυμάμαι 2 φορές που έχω μπει στο χώρο του Υπ. Εθνικής Άμυνας, όπου τα μέτρα ασφαλείας είναι πραγματικά αστεία. Επίσης βλέπω καθημερινά τη χαλαρότητα με την οποία οι αστυνομικοί "εκτελούν" τα καθήκοντά τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις κάνουν τα στραβά μάτια ή προσπαθούν να αποφύγουν τους μπελάδες. Η κατάσταση αλλάζει όταν συμβεί κάτι. Όπως σήμερα το βράδυ, που αυξήθηκαν τα μέτρα ασφαλείας, τόσο στο Υπ. Προστασίας του Πολίτη, όσο και στη Βουλή. Πάντα κατόπιν εορτής....

Δεν είμαι οπαδός των θεωριών συνωμοσίας και είμαι της άποψης πως πολλά από αυτά που μας φαίνονται "μυστήρια" οφείλονται απλώς σε ανθρώπινη βλακεία, ανικανότητα ή αμέλεια. Αυτό που πιστεύω πως συνέβη απόψε, είναι πως αυτοί που έστειλαν τη βόμβα γνωρίζανε πως τα μέτρα ασφαλείας δεν τηρούνται αυστηρά, έστειλαν τη βόμβα στο γραφείο του υπουργού, και λόγω παραλείψεων, αυτή σχεδόν βρήκε το στόχο της.

Δυστυχώς δε μου προκαλεί καμία εντύπωση αυτό που συνέβη... Είναι απλώς απόδειξη της διάλυσης και της χαλαρότητας που επικρατεί τόσο στην αστυνομία όσο και σε πολλούς άλλους κρατικούς μηχανισμούς.

Υ.Γ.: Όπως τα γράφω αυτά, βλέπω την κα. Κατσέλη (αρμόδια υπουργό για τη ναυτιλία), με φανερή αμηχανία, να δηλώνει πως χθες ταξίδευε και δεν έχει πλήρη εικόνα για το τι συνέβαινε στον Πειραιά. Μου θυμίζει τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο που είχε πει ότι στα χρόνια της δικτατορίας διάβαζε και δεν ήξερε τι συνέβαινε...

Ελλάδα-Νορβηγία-Ελλάδα

Έγραφα πριν 3 μήνες για το πόσο με ενοχλεί η ατιμωρησία που επικρατεί γύρω μας.

Πριν λίγες εβδομάδες, ένα πρωί που πήγαινα στη δουλειά μου, εκνευρίστηκα από το πόσα αυτοκίνητα χρησιμοποιούσαν παράνομα τη λωρίδα αποκλειστικής κυκλοφορίας του τραμ, τις λεωφορειολωρίδες, αλλά και από το πόσα αυτοκίνητα που δε θα έπρεπε να κυκλοφορούν εκείνη τη μέρα στον δακτύλιο κυκλοφορούσαν κανονικότατα. Τηλεφώνησα στην Τροχαία Αττικής, η οποία με ενημέρωσε πως για την περιοχή της Βασ. Κωνσταντίνου/Καλλιμάρμαρου είναι υπεύθυνη η Τροχαία Καισαριανής. Τηλεφώνησα στην Τροχαία Καισαριανής, όπου ένας ευγενικός κύριος μου είπε ότι έχω δίκιο, ότι ξέρουν πως πολλά αυτοκίνητα μπαίνουν παράνομα στις λεωφορειολωρίδες και στη λωρίδα του τραμ, πως αυτές αστυνομεύονται (δε διευκρίνησε κάθε πότε), και μου είπε πως δεν είναι δυνατόν να έχουν κάποιον σε μόνιμη βάση εκεί. Ίσως να έχει δίκιο σε αυτό, αφού ο κακομοίρης που θα αναλάβει αυτή τη δουλειά θα πρέπει να κόβει κλήσεις κάθε 2 λεπτά και μπορεί να κουραστεί. Σχετικά με το δακτύλιο, μου είπε πως πολλοί έχουν άδειες δακτυλίου. Με μία πρόχειρη στατιστική που έκανα εκείνο το πρωί, το 30% των αυτοκινήτων θα έπρεπε να έχουν άδειες...

Λίγες μέρες αργότερα πήγα για 10 μέρες στη Νορβηγία, όπου τα πάντα είναι πανάκριβα (ο καφές, η μπύρα και η βενζίνη όσο εδώ -όλα τα άλλα πολύ ακριβότερα), ο ΦΠΑ είναι 25%, αλλά τα πάντα δουλεύουν ρολόι! Η υποδομή για την διευκόλυνση των τουριστών είναι άψογη, και όσες συγκοινωνίες χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω (αστικά λεωφορεία, μετρό, τραίνο, καραβάκια) λειτουργούσαν με ελβετική ακρίβεια.

Το διάλειμμα από την πραγματικότητα δεν κράτησε πολύ και το Σάββατο που μας πέρασε επέστρεψα στην ηλιόλουστη χώρα μας. Έμαθα πως γίνανε απεργίες στο Μετρό, επειδή δεν μονιμοποιήθηκαν κάποιοι συμβασιούχοι (που ίσως και να είχανε προσληφθεί παράνομα). Έμαθα πως ο Γιωργάκης (ο πρωθυπουργεύων) μας στέλνει αγωνιστικούς χαιρετισμούς από τη Νέα Υόρκη και μήνυμα ελπίδας πως θα ξεπεράσουμε την κρίση.

Και σήμερα έμαθα πως το ΠΑΜΕ αποφάσισε να κλείσει το λιμάνι του Πειραιά, με μία απεργία που χαρακτηρίστηκε παράνομη από το δικαστήριο. Περισσότερα από 15 δρομολόγια από τον Πειραιά δεν πραγματοποιήθηκαν. Η κυρία Αλέκα δήλωσε πως οι επιβάτες δε θα έπρεπε να πάνε στο λιμάνι γιατί το ΠΑΜΕ είχε δηλώσει πως δεν πρόκειται να σεβαστεί την απόφαση του δικαστηρίου. Η Αστυνομία δε μπορούσε να επέμβει, γιατί το λιμάνι είναι στη δικαιοδοσία του Λιμενικού Σώματος. Το Λιμενικό Σώμα δεν ήθελε να επέμβει, διότι υπήρχε κίνδυνος επεισοδίων. Η κυβέρνηση μας είπε και επίσημα πως δε μπορεί να επιβάλει το νόμο.

Εγώ πάντως αν πήγαινα στη Νορβηγία, πλήρωνα τα πανάκριβα ξενοδοχεία τους, αλλά δε μπορούσα να ταξιδέψω με το τραίνο για να πάω στη δουλειά μου ή με το καραβάκι για να δω τα φιορντ, πολύ θα νευρίαζα μαζί τους και δε θα ήθελα να ξαναπάω. Και θα έλεγα και στους φίλους μου πόσο άσχημα πέρασα. Όπως τότε που με έκλεψε ο ταξιτζής στη Μαδρίτη ή τότε που ο εστιάτορας στη Ρώμη σχεδόν μου πέταξε στο τραπέζι το πιάτο με το φαΐ. Sorry, αλλά δε θα ξαναπάρω. Στη Νορβηγία αντίθετα, δε βλέπω την ώρα να ξαναπάω, κι ας πληρώσω πάλι τα μαλλιά της κεφαλής μου.

Οι τουρίστες που δεν κατάφεραν να φτάσουν σήμερα στη Σαντορίνη δεν ξέρω τι θα κάνουν... Αλλά μπορώ να φανταστώ...