Περικοπές μισθών

Διάβασα στη σημερινή Καθημερινή για υπάλληλο του Υπ. Οικονομικών που μετά από 32 χρόνια υπηρεσίας έπαιρνε καθαρά 2750 ευρώ το μήνα. Αρχικά ο μισθός της μειώθηκε στα 2200 ευρώ, και τώρα θα πέσει στα 1334. Μισθός πρωτοδιόριστης, όπως λέει και η υπάλληλος στο ρεπορτάζ.

Συμφωνώ πως μία μείωση 50% του μισθού είναι πολύ μεγάλη και μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα αν υπάρχουν υποχρεώσεις, όπως δάνεια.

Να το σκεφτούμε όμως λίγο καλύτερα. 2750 ευρώ είναι περίπου 900000 δραχμές. Μισθός το μήνα. Για δημόσιο υπάλληλο. Και πριν 10 χρόνια, σε δραχμές, τόσα έπαιρνε? Μήπως όντως έπαιρνε περίπου τα μισά? Θυμάμαι πως στα τέλη της δεκαετίας του '90, ένας αρχικός μισθός 200000 δραχμών ήταν σχετικά καλός για τον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή λίγο πάνω από 600 ευρώ καθαρά. Πώς γίνεται μέσα σε 10 χρόνια, στον δημόσιο τομέα μόνο, αυτός ο αρχικός μισθός να έχει διπλασιαστεί? Και μάλιστα με χαμηλό πληθωρισμό!

Φυσικά η κυρία του παραδείγματος θα αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα. Αλλά για να πληρώνεται ο μισθός της αναγκαζόμασταν να δανειζόμαστε όλα αυτά τα χρόνια. Και τώρα ακούγεται πως θα γίνει κούρεμα του ελληνικού χρέους κατά 50%. Δηλαδή κάποιοι από αυτούς που μας δάνεισαν θα χάσουν τα μισά λεφτά τους. Και θα πει η κυρία που θα χάσει το μισό μισθό της, ας μη μας δάνειζαν. Είναι ακριβώς στην ίδια μοίρα όμως κι αυτή, θα έπρεπε να τους καταλαβαίνει. Ίσως κι αυτοί δεν έπρεπε να μας δανείζουν, ίσως κι εμείς δεν έπρεπε να δανειζόμαστε. Φταίμε κι εμείς τουλάχιστον όσο φταίνε κι αυτοί, αν όχι περισσότερο.

Τη χρειαζόμασταν αυτήν την κρίση όσο τίποτε άλλο. Θα πονέσει πολύ. Αλλά αφού δε βάζαμε μυαλό μόνοι μας, κάποια στιγμή αυτό θα γινότανε. Ας προσέχαμε.