Εικόνες από ταξίδια

Ένα από τα καλά του να ζει κανείς στην κεντρική Ευρώπη είναι οι πολύ εύκολες μετακινήσεις με το τραίνο. Ετοιμάζομαι λοιπόν για δεκαήμερη περιήγηση στη νότια Γερμανία σε λίγες μέρες, αποκλειστικά με τραίνο.

Τα ταξίδια μου αρέσουν για 2 κυρίως λόγους: βλέπεις καινούρια μέρη (ή ξαναπηγαίνεις σε μέρη που σου άρεσαν) και γνωρίζεις καινούριους, διαφορετικούς ανθρώπους. Κάποιες φορές συναντάς άτομα που σου είναι αδιάφορα. Άλλοτε πάλι καταπληκτικούς ανθρώπους. Ή ανθρώπους που με μια λέξη ή χειρονομία σου αλλάζουν τη διάθεση. Και μετά εξαφανίζονται όπως εμφανίστηκαν και δεν ξέρεις ούτε το όνομά τους. Ή δεν το θυμάσαι. Δεν έχει και σημασία άλλωστε. Και άλλες φορές συναντάς φίλους ή γνωστούς. Τυχαία ή με πρόγραμμα. Σε κάποιο σταθμό ή αεροδρόμιο. Στα γρήγορα γιατί το τραίνο φεύγει!

Θυμάμαι εναν φαντάρο, πριν αρκετά χρόνια στο ΚΤΕΛ. Αυτός απολυότανε σε λίγες μέρες και ήτανε χαρούμενος. Εγώ επέστρεφα από το χωριό όπου είχα πάει για δουλειές –μόλις είχε πάθει εγκεφαλικό ο παππούς. Μου έφτιαξε τη διάθεση.

Θυμάμαι έναν ηλικιωμένο κύριο στο τραίνο Παρίσι-Μόναχο. Μίλαγε εξίσου καλά γαλλικά και γερμανικά. Μου είπε πως ζούσε στη Γαλλία και πήγαινε συχνά τα Σαββατοκύριακα βόλτα σε κοντινές γερμανικές πόλεις γιατί του άρεσαν τα βιβλιοπωλεία εκεί!

Τραίνο Μόναχο-Βιέννη, συζητούσαμε με τη φίλη μου ελληνικά. Απέναντι καθότανε ένα ζευγάρι Γερμανών, γύρω στα 60. Κάποια στιγμή μας πιάσανε την κουβέντα σε άπταιστα ελληνικά. Ιδιαίτερα ο άντρας, σε μισή περίπου ώρα δεν έκανε ούτε μία κατάληξη λάθος! Ήτανε αρχαιολόγοι και πηγαίνανε κάθε χρόνο για δουλειά και διακοπές στην Ελλάδα.

Πτήση Γερμανία-Αμερική, καθότανε δίπλα μια κοπέλα στην ίδια περίπου ηλικία. Πήγαινε πρώτη φορά στην Αμερική, για πρακτική εξάσκηση. Φοβότανε το αεροπλάνο και την καθυσήχαζε το ότι είχα κάνει την πτήση αρκετές φορές. Με την κουβέντα ξεχνιότανε. Ανταλλάξαμε email και κρατήσαμε επαφή για αρκετούς μήνες, αλλά δεν ξανασυναντηθήκαμε.

Τραίνο Τόκυο-Κυότο, μόλις είχα φτάσει στην Ιαπωνία. Δίπλα μου καθότανε μία γιαπωνέζα γύρω στα 30. Μου είχανε πει πως οι γιαπωνέζοι δε μιλάνε αγγλικά και δε δοκίμασα να μιλήσω. Μου μίλησε όμως αυτή, μίλαγε πολύ καλά αγγλικά (ήτανε εξαίρεση όπως διαπίστωσα αργότερα!) και μου εξήγησε πολλά πράγματα για τη χώρα, τον τρόπο ζωής και τις παραδόσεις τους.

Λεωφορείο από την ανατολική ακτή της Κορέας προς τη Σεούλ. Ήταν η τελευταία μέρα ενός πολύ κουραστικού ταξιδιού και το μόνο που ήθελα ήτανε να φτάσω στο ξενοδοχείο και να πέσω για ύπνο. Δίπλα μου καθότανε μία κοπέλα γύρω στα 25. Μιλήσαμε λίγο, τα αγγλικά της ήτανε αρκετά καλά. Στη στάση που κάναμε στη μέση της διαδρομής μου αγόρασε ένα σακουλάκι με παραδοσιακά κορεάτικα γλυκά.

Πτήση Sydney-Auckland. Δίπλα μου κάθεται ένας Νεοζηλανδός (ο James, από τα ελάχιστα ονόματα που θυμάμαι!). Μου λέει για τον παππού του που πολέμησε στην Κρήτη στο 2^ο ΠΠ! Όταν φτάσαμε προσφέρθηκε να πάμε μαζί στην πόλη με ταξί που ήταν πληρωμένο από την εταιρεία του.

Πτήση Αμερική-Ελλάδα με 4-ωρη στάση στη Φρανκφούρτη. Την ιδια μέρα μια φίλη πέταγε από Ελλάδα προς Αμερική με στάση εκεί. Συναντηθήκαμε για πρωινό στο αεροδρόμιο!

Τραίνο Μόναχο-Στρασβούργο, μετά από δουλειά, απόγευμα με βροχή. Μπορούσες με ακουστικά να ακούσεις κλασσική μουσική από το πρόγραμμα του τραίνου. Ταίριαζε απόλυτα με τον καιρό, από τις διαδρομές που δε θέλεις να τελειώσουνε.

Μεσημεριανό φαγητό στο Λονδίνο. Στο διπλανό τραπέζι κάθονται 2 κοπέλες. Η μία μου φαίνεται γνωστή. Είχαμε γνωριστεί λίγα χρόνια νωρίτερα στην Αμερική!

Άλλες εικόνες που μου έχουν μείνει έντονα: Βρυξέλλες-Αμβέρσα σε χιονισμένο τοπίο. Προσγείωση στη Στοκχόλμη αρχές Ιανουαρίου και όλα γύρω να είναι άσπρα. Ένα ολόκληρο βράδυ στο σταθμό του τραίνου/λιμάνι της Οστάνδης, στο Βέλγιο, περιμένοντας το πρωινό πλοίο για Dover: περίπου 20-30 παιδιά από σχολική εκδρομή να παίζουνε ποδόσφαιρο μέσα στο σταθμό για να περάσει η ώρα!

Επιστρέφω σε λίγες μέρες με περισσότερες εικόνες και γεμάτες μπαταρίες!