Αναμνήσεις
Αποφάσισα σήμερα να εκμεταλλευτώ τη μέρα για να ξεκαθαρίσω λίγο τα πράγματά μου στο σπίτι. Μετά από απουσία σχεδόν 8 χρόνων και μπόλικες μετακομίσεις, καλά-καλά δεν ξέρω τι έχω. Άρχισα από τον «εύκολο» στόχο που ήταν παλιά περιοδικά και στοίβες χαρτιά. Εκεί μέσα ανακάλυψα ολόκληρο θησαυρό, αναμνήσεις από μια άλλη ζωή που κόντευα να την ξεχάσω.
Βρήκα πολλά παλιά τεύχη από το Δίφωνο, τα περισσότερα πριν το 2000. Παλιά τεύχη 4 Τροχών και AutoMotorSport. Σκόρπια τεύχη από περιοδικά ιστιοπλοΐας, ταξιδιωτικά και extreme sports, πολλά από τα οποία κλείσανε μετά από πολύ λίγα χρόνια λειτουργίας. Τα πιο παλιά από αυτά ήτανε από το 1993 και θυμόμουνα μάλιστα πολλά από τα εξώφυλά τους. Ξέθαψα παλιά τεύχη του γερμανικού Spiegel, τα περισσότερα από ταξίδια που ήμουνα περαστικός από τη Γερμανία. Έχω κάπου αλλού συλλογή με όλα τα τεύχη που αγόρασα όσο έμενα εκεί. Βρήκα λίγα τεύχη από φωτογραφικά περιοδικά που έφερα μαζί από την Αμερική. Τα περισσότερα από αυτά τα πέταξα και κράτησα μόνο όσα νομίζω πως ίσως τους ξαναρίξω μια ματιά, κυρίως τα φωτογραφικά περιοδικά που είναι και πιο πρόσφατα, όπως και κάποια τεύχη Spiegel και Economist από σημαντικά γεγονότα.
Κάτι άλλο που κράτησα ήταν τα 3 πρώτα τεύχη του περιοδικού «Ο κόσμος του Ιντερνετ», από την Άνοιξη του 1995. Δεν ξέρω πότε σταμάτησε να εκδίδεται. Έριξα μια ματιά στην προσφορά σύνδεσης της Compulink της εποχής: Μodem 14.4kbps και 6-μηνη σύνδεση με 2 ώρες χρήσης ημερησίως: 89,000 δρχ., δηλαδή περίπου 270 ευρώ! Απίστευτο ε? Και έχουν περάσει μόλις 11 χρόνια από τότε!!
Ο πραγματικός θησαυρός ήταν όταν έφτασα σε διάφορα σκόρπια χαρτιά. Τυπωμένα email από την εποχή που προσπαθούσα να «δραπετεύσω» προς Γερμανία. Χαρτιά από το πανεπιστήμιο, orientation, εκδηλώσεις και εκδρομές για ξένους φοιτητές, το συμβόλαιο από την εστία που έμενα, η λίστα με τις θέσεις εργασίας που είχα βρει όταν έψαχνα για δουλειά εκεί, μερικά cover letters στα γερμανικά, διορθωμένα από την Isabelle (ποιος ξέρει που βρίσκεται και τι κάνει τώρα...) με στυλό, σημειώσεις από μάθημα γερμανικών και τα τηλέφωνα των συμμαθητών, ο τελευταίος λογαριασμός της Deutsche Telekom και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Τα περισσότερα τα πέταξα. Μου θύμισαν όμως τη ζωή μου μερικά χρόνια νωρίτερα, τότε που είχα πει σε ένα φίλο «Φεύγω για 4 μήνες για τη Γερμανία, αλλά ξέρω πως δε θα γυρίσω πριν περάσουν μερικά χρόνια. Δεν ξέρω που θα πάω, αλλά ξέρω πως δε θα γυρίσω σύντομα». Και σε μια φίλη είχα πει, πίνοντας μπύρα στο «Καλλιδρόμιο»: «Μετά τη Γερμανία θέλω να πάω στην Αμερική και την Ιαπωνία, και μετά μπορώ να επιστρέψω». Που να φανταζόμουνα τότε πως θα πήγαινα σε πολύ περισσότερα μέρη!
Και το συμμάζεμα ακόμα δεν έχει τελειώσει!
Καλή χρονιά και πάλι σε όλους!
Βρήκα πολλά παλιά τεύχη από το Δίφωνο, τα περισσότερα πριν το 2000. Παλιά τεύχη 4 Τροχών και AutoMotorSport. Σκόρπια τεύχη από περιοδικά ιστιοπλοΐας, ταξιδιωτικά και extreme sports, πολλά από τα οποία κλείσανε μετά από πολύ λίγα χρόνια λειτουργίας. Τα πιο παλιά από αυτά ήτανε από το 1993 και θυμόμουνα μάλιστα πολλά από τα εξώφυλά τους. Ξέθαψα παλιά τεύχη του γερμανικού Spiegel, τα περισσότερα από ταξίδια που ήμουνα περαστικός από τη Γερμανία. Έχω κάπου αλλού συλλογή με όλα τα τεύχη που αγόρασα όσο έμενα εκεί. Βρήκα λίγα τεύχη από φωτογραφικά περιοδικά που έφερα μαζί από την Αμερική. Τα περισσότερα από αυτά τα πέταξα και κράτησα μόνο όσα νομίζω πως ίσως τους ξαναρίξω μια ματιά, κυρίως τα φωτογραφικά περιοδικά που είναι και πιο πρόσφατα, όπως και κάποια τεύχη Spiegel και Economist από σημαντικά γεγονότα.
Κάτι άλλο που κράτησα ήταν τα 3 πρώτα τεύχη του περιοδικού «Ο κόσμος του Ιντερνετ», από την Άνοιξη του 1995. Δεν ξέρω πότε σταμάτησε να εκδίδεται. Έριξα μια ματιά στην προσφορά σύνδεσης της Compulink της εποχής: Μodem 14.4kbps και 6-μηνη σύνδεση με 2 ώρες χρήσης ημερησίως: 89,000 δρχ., δηλαδή περίπου 270 ευρώ! Απίστευτο ε? Και έχουν περάσει μόλις 11 χρόνια από τότε!!
Ο πραγματικός θησαυρός ήταν όταν έφτασα σε διάφορα σκόρπια χαρτιά. Τυπωμένα email από την εποχή που προσπαθούσα να «δραπετεύσω» προς Γερμανία. Χαρτιά από το πανεπιστήμιο, orientation, εκδηλώσεις και εκδρομές για ξένους φοιτητές, το συμβόλαιο από την εστία που έμενα, η λίστα με τις θέσεις εργασίας που είχα βρει όταν έψαχνα για δουλειά εκεί, μερικά cover letters στα γερμανικά, διορθωμένα από την Isabelle (ποιος ξέρει που βρίσκεται και τι κάνει τώρα...) με στυλό, σημειώσεις από μάθημα γερμανικών και τα τηλέφωνα των συμμαθητών, ο τελευταίος λογαριασμός της Deutsche Telekom και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Τα περισσότερα τα πέταξα. Μου θύμισαν όμως τη ζωή μου μερικά χρόνια νωρίτερα, τότε που είχα πει σε ένα φίλο «Φεύγω για 4 μήνες για τη Γερμανία, αλλά ξέρω πως δε θα γυρίσω πριν περάσουν μερικά χρόνια. Δεν ξέρω που θα πάω, αλλά ξέρω πως δε θα γυρίσω σύντομα». Και σε μια φίλη είχα πει, πίνοντας μπύρα στο «Καλλιδρόμιο»: «Μετά τη Γερμανία θέλω να πάω στην Αμερική και την Ιαπωνία, και μετά μπορώ να επιστρέψω». Που να φανταζόμουνα τότε πως θα πήγαινα σε πολύ περισσότερα μέρη!
Και το συμμάζεμα ακόμα δεν έχει τελειώσει!
Καλή χρονιά και πάλι σε όλους!
posted by Odysseas at 5:02 PM
12 Comments:
καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες.
παρόλο που δεν λείπω πολύ καιρό από την Ελλάδα, όταν επέστρεψα για χριστουγεννίατικες διακοπές και αποφάσισα να πετάξω πράγματα τελικά όλα μου θύμιζαν κάτι πολύ special με αποτέλεσμα τελικά να τα κρατήσω.
Λείπω από Ελλάδα 4 μήνες και εγώ κάπως έτσι ξεκίνησα για να δω πως είναι και έχω μείνει για phd έξω...
θα δείξει ο καιρός αν θα τα καταφερω αυτό που μετράει είναι η προσπάθεια ε?
πάντως, και δυστυχώς, αν τα καταφέρω μάλλον δεν υπάρχει επιστροφή, το θέμα μου είναι πολύ βιομηχανικό και εξειδικευμένο, οπότε ελπίδα επιστροφής δεν υπάρχει.
Αυτό που είναι απίστευτο πάντως είναι η λαχτάρα των γονίων, και η ελπίδα της επιστροφής...
κάπου σε σκοτώνει αυτό.
Α και το κενό που νιώθεις κάθε φορά που έρχεσαι και φεύγεις από την Ελλάδα. Δεν ξέρω αν τα έχει νίωσει κανείς αυτά που λέω.
By the way, το master μου το έκανα και εγώ στο εμπ...
καλό ίδρυμα αλλά πάσχει όπως πολλά πράγματα πάσχουν δτην Ελλάδα.
Καλωσόρισες σπίτι Οδυσσέα :-) και καλή χρονιά!
Εγω ειμαι πολύ συναισθηματικός άνθρωπος και ειμαι σίγουρη πως θα κράταγα όλη αυτή την σαβούρα...:)
Εγω ειμαι πολύ συναισθηματικός άνθρωπος και ειμαι σίγουρη πως θα κράταγα όλη αυτή την σαβούρα...:)
Γιάννη, Ροδιά,
καλώς ήρθατε!
Γιάννη το κενό που λες το ένιωθα κι εγώ συχνά και ξέρω κι άλλους που το νιώθουν. Είναι σα να μην ξέρεις πού είναι το σπίτι σου καμιά φορά.
Όσο για το ΕΜΠ... το αν είναι καλό είναι πολύ μεγάλη συζήτηση. Μια που εκεί δουλεύω τώρα, θα γράψω κάποια πράγματα σύντομα. Για την ώρα πάντως άρχισαν τα όργανα...
Julia, κι εγώ δυσκολεύομαι συχνά να πετάξω σαβούρα, αλλά μετά από τις τελευταίες μετακομίσεις άρχισα να αλλάζω! Άσε που πλέον το θέμα ήτανε αν θα κοιμάμαι εγώ ή τα πράγματά μου στο δωμάτιό μου!
Odyssea egw pleon fovamai na skalisw palia syrtaria, doulapia klp... Fovamai mhn me paroun ta klamata!
xairetw sas
Πωπω τρομερή εντύπωση μου έκανε αυτό με το modem.
Όχι πως δεν το ήξερα, αλλά είναι όντως τόσο απίστευτο...
IDcafe,
εγώ δεν είπα πως τα σκάλισα όλα!
Έχω κι εγώ ένα συρτάρι που αρνούμαι να το ανοίξω, γιατί ξέρω πολύ καλά τι έχει μέσα...
Φίλε Jason,
γι'αυτό κρατάω και όσα παλιά περιοδικά κράτησα. Μερικές φορές είναι πολύ αστείο να διαβάζεις για κάτι που έγινε πριν αρκετά χρόνια, όταν έχεις μία "απόσταση ασφαλείας".
This comment has been removed by a blog administrator.
Βρήκα μία πολύ διακιολόγια ώστε να μην "συμαζέψω" τα ράφια και τις ντουλάπες με παλιά μου αντικείμενα :)
Αμάν βρε Οδυσσέα, με έχεις καταστρέψει με τα ταξίδια σου:)
Εκεί που μαζεύω το μυαλό μου κ λέω πάει αυτό ήταν, τριανταρίζουμε σε λίγο, κάτσε στα αυγά σου. Έρχεσαι εσύ κ όλο κάτι μου θυμίζεις
ioannisk,
νομίζω για δικαιολογία έψαχνες!
Ζωή,
εγώ δε φταίω που καταστρέφεσαι εσύ όποτε διαβάζεις για ταξίδια!
Όσο για το τριαντάρισμα, όπως διαπίστωσα πρόσφατα, υπάρχει ζωή και μετά τα 30 και μάλιστα είναι και πολύ ωραία!
Μην ξεχνάς: είμαστε 30 years young! :)
Post a Comment
<< Home